Alemanian, laborantzarako lurrik emankorrena Magdeburgoko lautadan dago. Halle hiriaren ingurumarian, Turingiako arroan eta Koloniako badian ere oso lurzoru on eta emankorrak daude. Lur beltzak dira, baina lur parabolikoak ere badaude.

Lur beltza (txernozema) zorupe soltea eta kareduna —loessa, batez ere— eta klima kontinentala —hau da, uda oso beroak eta lehorrak, eta negu hotzak— zeuden lekuetan sortu zen. Lur horretan, hazkunde handiko belarrez eta banakako zuhaitz-multzoz osatutako estepak sortu ziren. Udako lehortearen eta neguko hotzaren ondorioz, lurzoruko organismoek ezin izan zituzten erabat deskonposatu landare hilak; beraz, gero eta humus-geruza lodiagoa metatu zen. Baldintza horiek ziren nagusi duela 10.000 eta 6.000 urte bitarte Erdialdeko Europan. Ondoren, klima hezeago bihurtu zen, eta basoa nagusitu zen. Basoko landarediaren eraginpean, zenbait lur beltz luvisol bihurtu ziren. Hortaz, Alemanian geratzen diren lurzoru beltzak izotz aroaren osteko aztarnak dira, eta, suntsitzen badira (zigilatzen baditugu, higatzen badira…) ezin dira leheneratu.

Terra preta deritzona lur beltz berezia da. Gizakiaren eraginez sortu zen; hain zuzen, lurzoruan landare-ikatzaren eta landare-hondakinen kantitate handiak sartu izanaren ondorioz. Amazoniako eskualdean gertatu zen hori, besteak beste, baina baita Asia, Afrika eta Europako zenbait tokitan ere. Gaur egun, lurzorua hobetzeko eta karbonoa bahitzeko egokitzat jotzen da terra preta.

Iturriak:

• Bavariako Eskualdeko Ingurumen Bulegoa (www.lfu.bayern.de/boden/erdausstellung/bodentypen/index.htm)
• Klett Verlag: Infoblatt Schwarzerde
• Terra Preta